Het antwoord is altijd: NEE. Er is altijd meer, er mist altijd iets.
Je weet dat het niet makkelijk is om het onder ogen te zien: conventies, verplichtingen, verantwoordelijkheden, angst zitten in de weg om anders te gaan doen, anders te kijken. En nu…
Als je eromheen draait of net zo lang argumenteert tot het onbehaaglijke gevoel weg is, mis je de uitnodiging om mee te gaan in een nieuwe evolutie die zich aandient. En natuurlijk, ook u trekt alles wat u heeft geleerd uit de kast om die vraag niet tegen te komen. Dat is wat wij gewone stervelingen doen. Maar doe dat niet te lang. Betekenisgeving helpt als kompas op een onbekende oceaan. Het is er spannend, het kan alle kanten op, maar je hebt richting en houvast. Je kunt ook zeggen: hoop en troost.